Χαστούκι στην Φιλία

Χαστούκι στην Φιλία

Η φιλία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας τα τελευταία χρόνια προκαλεί μια θετική και ήπια πολιτική μεταξύ των δύο χωρών. Αλλά το λυπηρό περιστατικό απαγορεύσεως εισόδου στην Ελλάδα από τους Έλληνες συνοριακούς στον γενικό προέδρου του Συλλόγου Αλληλοβοήθειας των Δυτικοθρακιωτών Τούρκων Ερόλ Κασίφογλου ενώ ταξίδευε μαζί με την επιτροπή του Εμπορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως στην περιοχή της Δυτικής Θράκης προκάλεσε στεναχώρια στον μειονοτικό κύκλο.

Μετά από τους σεισμούς που έπληξαν τις δύο χώρες και την ανθρωπιστική αλληλοβοήθεια μεταξύ των χωρών έσμιξε και δυνάμωσε η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας όλο και περισσότερο και προκάλεσε μια δυναμική διπλωματική συγκοινωνία μεταξύ των δύο χωρών. Μια χώρα σαν την Ελλάδα, που έβλεπε την Τουρκία πάντα σαν εχθρική γινότανε η μεγαλύτερη της υποστήριξη στην είσοδο της στην ΕΕ, που πριν από μερικά χρόνια αυτό θα ήτανε ακατανόητο. Αλλά προκαλούνε πάντα τέτοια εχθρικά γεγονότα δέος, σε μια εποχή που νομιζότανε ότι αυτά είναι κατάλοιπα του παρελθόντος. Ένα τέτοιο περιστατικό δημιουργήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2005 όταν ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Κωνσταντινουπόλεως Μουαρρέμ Κετσελί ήθελε να επισκεφτεί την Δυτική Θράκη μαζί με τον γενικό πρόεδρο του Συλλόγου Αλληλοβοήθειας Δυτικοθρακιωτών Τούρκων Ερόλ Κασίφογλου.

Ο Ερόλ Κασίφογλου ο οποίος έχει διωχθεί με βάση τον 19. νόμο της ελληνικής ιθαγένειας το 1987 από την ελληνική υπηκοότητα, αλλά πηγαινοερχότανε από το 1998 μέχρι το 2004 με βάση την Συνθήκη Σένγκεν στην Ελλάδα όπου στην τελευταία του επίσκεψη αντιμετώπισε την αρνητική τάση των ελλήνων τελωνιακών οι οποίοι δεν του επιτρέψανε την είσοδο στην χώρα. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Συλλόγου Αλληλοβοήθειας Δυτικοθρακιωτών Τούρκων αφαιρεθήκανε από το διαβατήριο του κύριου Κασίφογλου όλα τα σφραγισμένα μέχρι σήμερα μέρη πού αποδεικνύανε την είσοδος του δια μέσου Σένγκεν στην Ελλάδα. Στην συνέχεια του δόθηκε ένα έγγραφο που αναφέρει ότι ο κύριος Κασίφογλου βάζει σε κίνδυνο την εθνική εσωτερική ασφάλεια της χώρας και για αυτόν τον λόγο δεν του επιτρέπεται η είσοδος στη Ελλάδα. Έτσι ο κύριος Κασίφογλου είναι ο πρώτος γενικός πρόεδρος ο οποίος κατάγεται στην μαύρη λίστα των persona non grata από την Ελλάδα στην περίοδο της υπηρεσίας του. Και οι παλιοί γενική πρόεδροι όπως ο Σελαχαττίν Γιλδίζ, Ταχσίν Σαλίχογλου, Χαλίτ Ερέν, Τανέρ Μουσταφάογλου και ο Μπουρχανεττίν Χάκγκιουδερ μπήκανε στην μαύρη λίστα από την ελληνική κυβέρνηση και δεν τους επιτράπηκε η είσοδος στην χώρα.

Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης είναι η Γέφυρα Ειρήνης μεταξύ των δύο Χωρών

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων της Δυτικής Θράκης Χαλίτ Χαμπίμπογλου χαρακτήρισε αυτό το συμβάν σαν μια μεγάλη ατυχία που πρέπει να ξεπεραστεί σε όσο το δυνατών γρήγορο ρυθμό. Τέτοιοι Σύλλογοι δρουν σαν γέφυρα ειρήνης και φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας όπως όλοι οι σύλλογοι Τούρκων της Δυτικής Θράκης στον κόσμο όπως στην Δυτική Ευρώπη, στην Αμερική και στην Αυστραλία δουλεύουνε με αυτό τον ειρηνικό σκεπτικισμό και ιδεολογία. Τέτοιες εχθρικές ενέργειες από την ελληνική πλευρά που μας διώχνει μακριά από το διάλογο και την φιλία γκρεμίζει την γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο χωρών. Η Ελλάδα με αυτήν την αρνητική της συμπεριφορά πού είναι το άλλο άκρο των προσπαθειών των Δυτικοθρακιωτών Τούρκων για μια καλύτερη και φιλικότερη προσέγγιση των δύο χωρών, μας στεναχωρεί αφάνταστα. Ακόμα και οι Δυτικοθρακιώτες Τούρκοι πού ζούνε στην Τουρκία προσδοκούνε και ονειρεύονται για τέτοιες φιλικές και ειρηνικές συγκυρίες μεταξύ των δύο χωρών και λαών και προσπαθούνε να συμβάλλουνε προσωπικά στην προσέγγιση αυτή με ανταλλαγή ομάδων λαϊκού χορού και πανηγύρια. Παράδειγμα είναι το πανηγύρι του Συλλόγου Αλληλοβοήθειας των Δυτικοθρακιωτών Τούρκων στην Προύσα της Τουρκίας όπου ήτανε καλεσμένος και ένας έλληνας Δήμαρχος, ουσιαστικά ο Δήμαρχος Τοπίρου Χατζιευαγγέλου, ο οποίος έγινε φυσικά μετά το πανηγύρι το στόχαστρο των ελληνικών εφημερίδων.

Αυτό το άσχημο περιστατικό του κύριου Κασίφογλου δείχνει βασικά μερικά στοιχεία τι επέζησαν οι Δυτικοθρακιώτες όταν έμπαιναν στην Ελλάδα και μάθαιναν εκείνη την στιγμή ότι με βάση τον νόμο 19. της ελληνικής ιθαγένειας δεν κατείχανε πια την ελληνική υπηκοότητα και κάθε αυτού δεν μπορούσανε πια να επισκεφθούνε τους γονείς, συγγενείς, φίλους και τα εδάφη όπου είχανε γεννηθεί και μεγαλώσει. Για αυτό τον λόγο απαιτούμε από την Ελλάδα, η οποία με διάφορες πολιτικές τακτικές προσπαθούσε να διακόψει την επικοινωνία μεταξύ των Δυτικοθρακιωτών Τουρκίας και Ελλάδας να δώσει το δικαίωμα εισόδου στους διωγμένους Δυτικοθρακιώτες στην Ελλάδα χωρίς βίζα και έτσι να δείξει την καλή της θέληση στην προσέγγιση των δύο λαών και κρατών.